Alsof hij nergens thuishoorde, zo voelde Stijn Cnockaert zich als kind. En ook als volwassene sleepte hij dat gevoel nog een hele tijd achter zich aan. Zowel zijn vader als zijn moeder waren op jonge leeftijd hun partners verloren, toen ze troost vonden bij elkaar en Stijn uit die relatie geboren werd. Per ongeluk, ontdekte hij later, want toen zijn ouders uit elkaar gingen bleek er geen plaats voor hem in hun levens. Hij belandde een tijdje in de jeugdpsychiatrie en sleet de rest van zijn puberteit in een jeugdinstelling. Toen hij op zijn 30ste voor de eerste keer in zijn leven iemand tegen hem hoorde zeggen: “jij mag er zijn”, wist hij dan ook niet wat hij daarmee aan moest. Wat er daarna gebeurde, vertelt hij in deze aflevering…
Audioversies op